Ada’nın Defterinden
Bazen bir adım, dış dünyaya değil — içsel bir uyanışa açılır.
Ada’nın hayatı dışarıdan bakıldığında düzenliydi.
Uyumlu, güçlü, hatta örnek gösterilecek kadar dengeliydi.
Ama içindeki sesler, geçmişin kırık aynalarından bugüne sızan gölgelerle yeni yeni konuşmaya başlamıştı.
Bir duruş, bir bakış, bir sessizlik…
Hepsi geçmişle görünmez bağlar kurarken, onun dönüşümü görünmeyeni görmeyi ve bilinmeyene adım atmayı gerektiriyordu.
...