“Gözsüz göreceksin, evladım.”
Bu sözle gözleri bağlanan Gökgözlü, kendini Efendisi’nin himayesinde bir dergâhın sessizliğine bırakır. Fakat o sükûnet, bir
cinayet haberiyle dağılır ve artık hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
Gökgözlü, Efendisini kurtarmak için suçu üstlenir. Medrese-i Yusufiye’ye düşer, oradan da kendi içinin çöllerine…
Aradığı, dışarıda bir kurtuluş değil içindeki “kör kuyu”dan çıkıştır.
Rumeysa Topal, klasik tasavvuf anlatısının diliyle modern insanın ...