Annemin, "Çocuğun olduğunda o zaman anlarsın beni" sözü halen kulağımda. Ne kadar da haklıymış annem! O günlerde "Asla annem gibi olmayacağım!" dediğimi çok iyi hatırlıyorum. Şimdi kendime baktığımda ise görüyorum ki sanki annemin kopyasıyım. Annemizi ne kadar tanıyoruz? Bazen anlam veremediğimiz hareketleri ve öğütleri vardır annelerin, acaba nedeni nedir bunların? Bazen elleri koynunda, düşüncelere dalmış halini hatırlıyorum annemin. Ne düşünürdü acaba? Onun da arzuları, rüya ...