Demet Yılmazkuday, ilk romanı Bu Kızı Ben Uydurmadım’da okurunu hem bireysel hem de toplumsal belleğin kıvrımlarına davet ediyor. Çocukluğun masumiyetinden beslenen anlatı, okurun karşısına ilk bakışta “oyun” ve “paylaşma” gibi basit görünen sahneler çıkarıyor; fakat satır aralarında büyük kırılmaların, kayıpların ve politik göndermelerin izlerini taşıyor.
Romanın her bölümünde bir yiyecek ismi karşımıza çıkıyor: “Çikolata”, “Portakal”, “Akide Şekeri”, “Mücver”, “Kabak Dolması”… Bu te ...