“İnsan, sevgi uğruna hayatını ve geriye kalan her şeyi heba eder. Ama sevdiği uğruna değil, kendi uğruna. Sevdiği mutlu olduğunda kendisi de mutludur; işte bu da bilinçsizce peşinde olduğu şeydir.”
İnsan sevgiyi bile yalnızca kendisi için mi besler? Mutluluğu yalnızca kendisi için mi yakalamaya çalışır? Ya da düşüncelerimiz, gerçekten bize mi aittir?
Biri yaşlı diğeri genç iki adamın sohbeti ile insan doğasını sorguluyor Mark Twain. Yaşlı adam insanın bir makineden farksız olduğunu id ...