Şenay Seba, içten ve kararlı cümleleriyle, basmakalıp fikirlerin önünde yıllanmış bir kapı gibi duruyor: Çocuklar, yetişkinlerin ısrarcı rüzgârıyla oluşan akıntıda sürüklenecek balıklar değildir; onlar yavaş ama istediği yöne yüzen balıklar olmalıdırlar. Heyecanın hep dorukta tutulduğu, bir çocuğun hayal gücünün götürdüğü yere giden bu çalışma, yetimhane yaşamının barındırdığı hisleri de tüm samimiyetiyle önümüze seriyor. Yetimhanelerde rengârenk kapılar açan görevlilerin çoğalması umuduyla