Kederimiz derbeder etti öksüz varlığımızı. İşler nasıl bu raddeye geldi, yıldızlar ne vakit böylesine söndü, biz ne vakit bu denli perişan olduk, sen ne zaman bu kadar uzak düştün, dünya ne zaman böylesine bomboş kaldı? Çok canın yandı mı giderken, son kez nefes aldığını hissederken? Verip de tutamadığın sözler parçaladı mı ciğerini?
Alem hüznünü halat yapıp doladı boynumuza ve darağaçlarını süslemek için kullandı cesetlerimizi. Birer yıldız misali sarktık gökten fakat şavkımadık onlar g ...