“Yavaş peygamberim, kutlu kaplumbağam! Bir konuda hemfikiriz seninle. Bu masaldaki geçmişin arka bahçesinde, yalnızca ölüme kurtuluş var. Bir tek, hayatın o arsız bacısına… bu da demek oluyor ki, tanıkla maktul, yani sen ve ben, dünyanın bu son masalında yer değiştirirken, sen ölümün nefesini içimdeki mezara üfleyeceksin. Sessizliğin, sesimi boğacak; boğacak ve maktul olan sen, kendinin tanığı olacaksın. Ölüm, kendi hikâyesini anlatacak ve sen, bu yarasanın kanatları altındaki sefil krallığıma i ...