“Öfkeli bir dil, dahası çekişen bir üslup Mustafa Eroğlu’nun şiiri. Dâva edebiyatına dahil edilmesi gereken bir söylem içkin biçiminde. Hatırlamanın ağırlığı altında, bir başka deyişle unutamamanın. Anlaşılıyor ki derininde bir büyük yara var. Kürt-Alevi tarihinin travması denebilir. İsteyen Ermeni travmasını da buna katabilir. Genişletebiliriz bu önermeyi: Ezilen halkların kalbi çarpıyor bu şiirlerde diyebiliriz. Ancak Eroğlu ucuzlatmıyor poetik söylemini. Meseleyi anlatıma veya slogana indirge ...