Yaz akşamlarında çay fabrikalarının bacalarından havaya savrulan fırınlamış çay kokusuna çoğu zaman toprak kokusu da karışırdı. Sahili döven dalgaların sesini yağmur sesi hiç yalnız bırakmazdı. İnsanı, toprağı suyu cömertti, doğası yeşildi ama denizi her zaman mavi değildi. Gökyüzünü, sık sık kaplayan ve içinde her an yağacak olan yağmuru barındıran siyah bulutların gölgesinde kaldığı için adı: Karadeniz`di. Ben 1952 yılının bir baharında; anneme göre kiraz ayında, Ardeşen adlı bir sahil kasabas ...