Sessiz bir kütüphane, göz göze gelinen ilk an… Ve zamanla içe işleyen, derin bir bağ. Arhan, kendi
yüklerinin arasında Maya’nın kırılganlığını sığınak gibi gördü. Maya ise onun varlığında ilk kez nefes
aldığını hissetti. Ama bazı vedalar yüksek sesle yaşanmaz. Bazı boşluklar zamanla büyür. Fakat
yaşanan sessiz bir veda her şeyi değiştirdi. Sanki hiç yaşanmamıştı her şey. Ya da hatırlamaya cesaret
edilemeyecek kadar derindi… Yıllar sonra yeniden karşılaştıklarında, hatırlanan ...