“Kim olduğunu hatırlıyor musun?”
Bir telefon bildirimi gibi düşen bu cümle, Handan Özdemir’in sıcak ve sahici anlatısında, görünmez kalmış
hayatların kapısını aralıyor. Antropozlu Kadınlar Cemiyeti; plaza katlarından mutfak masalarına, üretim
bandından sahne ışıklarına uzanan kadın hikâyelerini aynı mercan iplikle bağlıyor: hatırlamak, bağlanmak,
dönüşmek.
Bu kitapta kahramanlar “kusursuz” değil; gerçek.
Biri evde çay demlerken içini döküyor, biri nöbet arasında ...