Zaman geçmek bilmiyordu, yatağında dakikalarca bir o yana bir bu yana dönüp durması anasını çileden çıkardı:
- De hadi, dedi uyku sersemliği ile de hadi, ne kımıldanıp duruyorsun bıziğin (çiş) geldiyse git et!
Oğul:
- Eriniyorum, dedi. Ana:
- Pencereden attır! Oğul çıkıştı:
- Sabahinen? Ana sinirlendi:
- Niye? Her gün pencereden ediyordun!..
Bir müddet ikisinden de ses seda çıkmadı. Ama... Mahallenin horozu ortalığı çığlığa boğdu.
O ...