Bu kitapta “Narsist”, “Erkek Ayşe”, “Kadına Dair”, “Benim Adım Namus”, “Erkekler Ağlamaz” ve diğer öyküler, gölgede kalmış hayatların fısıltılarıdır. Her satır, karanlığa sıkışmış bir nefesin, görünmez acılar içinde büyüyen umutların tanıklığıdır.
“Erkekler ağlamaz” denildi, oysa her damla gözyaşı toprağa düşen bir tohumdu. Erkeklerin suskunluğu, kadınların sessizliğine zincir; kadınların çığlığı, toplumun kulaklarında yankısız bir boşluk oldu.
Gölgede Kalanlar, sadece kadınlar ...