“Hiçbir şeyim yok.” dediğin anda, lütfen o güzel başını bir kaldır ve gökyüzüne bak…
Unutma, o gökyüzü senin. Ucu bucağı görünmeyen o sonsuz mavilik, her sabah senin için uyanıyor. Bulutlar dans ederken seni de içine katmak istiyor, rüzgâr sana fısıldıyor aslında, “Buradayım, yanındayım.” diye. Bak yıldızlara... Belki milyonlarca yıl öteden ışık yolluyorlar sana. Ve farkında mısın, o yıldızlardan biri de sensin. Kendini küçük, değersiz sandığın an-larda bile, o karanlıkta parlamaya devam ed ...