Bir imparatorluğun son demlerine tanıklık eden gözler, taşra İngilizliğinin zarif ama keskin bakışıyla İstanbul’un damarlarında dolaşıyor. Georgina Max Müller’in satırları, bir ziyaretçinin yüzeysel hayranlığından çok daha derine iniyor: Topkapı’nın gölgesinde duran bir kadının sessizliğini, Sultan Abdülhamid’in devlet düşüncesini, sokakta karşılaştığı bir çocuk bakışını, sarayın oyuncak odasında saklı bir zihniyeti çözümlemeye çalışan dikkatli bir yabancıyı karşımıza çıkarıyor.
İstanbul’da ...