Bu kitap, Yas Şiirleri’nin Seda Zengin’in okuma deneyimine içkin olarak cisimleşen “aks-i seda’sı”; eş deyişle şiirlerin öteki ben’in varlığında, oluş halinde yankı bulması. Çünkü şiir, vurguladığım üzere, sahiden şiirse ruha dokunacaktır ve bu temasın, iç’te tinsel bir karşılığı olacak ve bu karşılık onto-poetik imge’nin özünü oluşturacaktır. Şiirleri okuyan öznenin, yani etkin olan öteki ben’in şaire meydan okuması, ondan, tine dokunan bu dizeleri yazmasının hesabını sormasıdır belki de vukuu ...